درحديث صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه جناب امير المومنين عليه السلام حجره درخانه مقرر فرموده بودند كه درآنجا به غير از فرشى و شمشيرى و مصحفى ديگر چيزى نبود در آن حجره نماز مي كردند.
درحديث موثق ديگر فرمود كه حضرت اميرالمومنين عليه السلام حجره درخانه خود قرار داده بودند كه نه بسيار كوچك و نه بسيار بزرگ از براى نمازگاه خود و چون شب می شد طفلى را با خود به آن حجره مي بردند و در آنجا نماز مي كردند.
درحديث موثق ديگر منقول است كه آن حضرت نوشتند به مسمع كه دوست مى دارم از براى تو كه در خانه خود نماز گاهى قراردهى و دوجامه كهنه گنده بپوشى و به آن موضع بروى و از خدا سوال كنى كه تو را از آتش جهنم آزادكند و تو را داخل بهشت كند و دعاى نامشروع مكن و نفرين بر كسى مكن .

بقیه در ادامه مطلب

ازحضرت امام موسى عليه السلام منقول است كه سه چيز است كه از مروت است نيکویى چهار پا و غلام خوش رو وفرش نفيس .
ازحضرت صادق منقول است كه آدمى را فرشى از براى خود و فرشى از براى زوجه خود و فرشى از براى مهمان در كار است و زياده از اين از شيطان است .
درروايت ديگر منقول است كه درخانه امام زين العابدين عليه السلام بالشها و نمدها بود كه درآنها مثال ها و صورت ها و شكل ها بود و بر روى آنها مى نشستند.
درحديث ديگر منقول است كه جمعى به خانه ی آن جناب آمدند و بالش ها و فرش های نفیس دیدند عرض کردند که ما در منزل شما چيزى چند مى بينيم كه خوش نمى آيد ما را حضرت فرمود كه ما زنان مي خواهيم و مهر ايشان را مى دهيم آنچه مي خواهند از براى خود مى خرند آنها از ما نيست .
درحديث ديگر منقول است كه شخصى به خدمت امام محمد باقر رفت ديد كه آن جناب درخانه مزينى نشسته اند كه فرش هاى نيكو درآن گسترده اند پس روز ديگر رفت ديد كه درخانه نشسته اند كه به غير از حصير چيزى در آن خانه نيست و خود پيراهن گنده پوشيده اند پس حضرت فرمود كه آنچه ديروز ديدى آن خانه از من نبود از زوجه من بود و ديروز روز نوبت او بود.

بقیه در ادامه مطلب

مشهور ميان علما آن است كه حرام است و چنين صورتى را بر ديوارها وجامه ها نقش كردن مكروه است و بعضى به حرمت قائل شده اند و احوط آن است كه طلا كارى نكنند و مطلقا صورت نكشند حتى صورت درخت و امثال آن خصوصا صورت انسان كه تمام باشد واگر صورتى كشيده باشند بهتر آن است كه آنرا ناقص كنند مثل آنكه چشمش را كور كنند يا عضوى از آن را محو كنند.
ازحضرت رسول صلى الله عليه وآله وسلم منقول است كه جبرئيل گفت كه يا محمد پروردگارت سلام مي رساند و تو را نهى مى كند از مثال ها و صورتها كشيدن در خانه ها.
دراحاديث معتبره از آن حضرت منقول است كه جبرئيل گفت كه ما گروه ملائكه داخل خانه نمی شويم که در آن سگ باشد يا صورت بدنى باشد يا ظرفى باشد كه درآن بول كنند.
دراحاديث معتبره وارد شده است كه هركه صورتى بسازد درقيامت او را عذاب كنند كه جان در آن صورت بدمد و نتواند دميد.

بقیه در ادامه مطلب

 در حديث صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : هر كه مالى را از غير حلال كسب كند حق تعالى بر او مسلط مى گرداند عمارت كردن و خاك و آب را كه آن مال حرام را در آنجا ضايع كند.
در حديث ديگر فرمود كه هر بنایى كه زياده بر قدر احتياج باشد در قيامت وبال است بر صاحبش .
در حديث ديگر فرمود كه هر كه عمارت كند زياده از آنچه در آن سكنى نمايد در قيامت او را تكليف مى كنند كه آن را بردارد.
از حضرت امام على نقى عليه السلام منقول است كه : خدا در زمين خود بقعه چند قرار داده است كه آنها را مرحومات مي نامند كه دوست مى دارد كه نام او را در آن بقعه ها ببرند و او را بخوانند و اجابت دعاى ايشان بكنند و خدا در زمين بقعه چند قرار داده است كه آنها را منتقمات مى نامند كه دوست مى دارد كه نام او را در آن بقعه ها ببرند و او را بخوانند و اجابت دعاى ايشان بكنند و خدا در زمين بقعه چند قرار داده است كه آنها را منتقمات مى نامند پس چون كسى مالى را از غير حلال كسب كرده باشد خدا يك زمين از آن زمين ها را بر او مسلط مى گرداند كه آن مال را در آنجا صرف نمايد.
در حديث ديگر منقول است كه : حضرت اميرالمومنين از در خانه شخصى گذشتند كه از آجر ساخته بودند پرسيدند كه اين در خانه كيست؟ شخصى گفت كه از فلان مرد مغرور ، پس بدر خانه ديگر گذشتند كه صاحبش به آجر ساخته بود حضرت فرمود كه اين خانه از مغرور غافل ديگر است .

بقیه در ادامه مطلب

 درحديث حسن از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه : از سعادت آدمى آن است كه خانه او گشاده باشد.
درحديث صحيح منقول است كه : حضرت امام موسى عليه السلام خانه خريدند و يكى از مواليان خود را فرمودند كه درآن خانه ساكن شو كه خانه تو تنگ است آن شخص گفت كه اين خانه اى است كه پدرم احداث كرده است بدر نمى توانم رفت. فرمود كه هرگاه پدر تو احمق باشد تو نيز مي بايد احمق باشى ؟
ازحضرت صادق عليه السلام منقول است كه : سه چيز است كه موجب راحت مومنند ، خانه گشاده كه عيب ها و امور مخفى او را از مردم پنهان دارد و زن صالحه كه بر امور دنيا وآخرت اورا يارى نمايد و دخترى ياخواهرى كه اورا ازخانه بيرون كند يا به مردن يا به شوهر دادن .

بقیه در ادامه مطلب

ازحضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه : مهربانى و مواصلت ميان برادران مومن در حضر به اين است كه به ديدن يكديگر بروند و در سفر به اين است كه نامه به يكديگر بنويسد.
درحديث صحيح از آن حضرت منقول است كه : جواب كتابت نوشتن واجب است مانند جواب سلام گفتن .
درحديث فرمود كه ترك مكن نوشتن بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ را بهتر ازساير چيزها كه می نويسى بنويسى .
درحديث موثق از آن حضرت پرسيدند كه در نامه ابتدا به اسم آن شخص كه نامه را به او مي نويسد پيش از نام خود كردن چون است؟ فرمود باكى نيست اين اكرامي است كه او را می كند.
درحديث ديگر منقول است كه : آن حضرت امرفرمود كه نامه به جایى بنويسد چون به دست آن جناب دادند فرمود كه چگونه اميد داريد كه آنچه درنامه نوشته ايد به عمل آيد و حال آنكه انشاءالله درجاهایى كه مناسبت ننوشته ايد پس فرمود كه بين هرجا كه انشاءالله ندارد بنويس .
درروايت صحيح ازحضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه : چون نامه را نوشتيد خاك بر روى نامه بپاشيد كه حاجت بهتر روا مي شود.

بقیه در ادامه مطلب

ازامير المومنين عليه السلام  منقول است كه : نفس خود را به مخاطره ها مياندازد كسی كه مستغنى مي شود براى خود از راى ديگران .
درحديث ديگر فرمود كه مشورت كن باجماعتى كه ازخدا ترسند و دوست دار برادران مومن را به قدر پرهيزكارى ايشان و بپرهيز از زنان بد و ازنيكان ايشان در حذر باش و اگر تو را به نيكى امر كنند مخالفت كن ايشان را تا طمع نكنند در آن كه موافقت ايشان كنى در بدي ها.
درحديث ديگر فرمود كه من بيزارم از كسى كه مسلمانى با اومشورت كند و آنچه خيراو را در آن داند نگويد.
ازحضرت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم  منقول است كه : هرگروهى كه با يكديگر مشورت كنند و درميان ايشان كسى باشد كه نامش محمد يا احمد يا محمود يا حامد باشد و در مشورت ايشان داخل باشد البته آنچه خير ايشان است بر ايشان ظاهر مي شود.
از حضرت صادق عليه السلام  منقول است كه : به عمار ساباطى فرمود كه اگرخواهى كه نعمت الهى براى تو مستقيم باشد و مروت تو كامل باشد و زندگانى تو نيكو باشد در امور خود مشورت مكن بابنده و بامردم دون .
ازحضرت رسول صلى الله عليه وآله وسلم  منقول است كه : مشورت مكن با جبان ترسان كه راه بدرشدن را برتو تنگ مي كند و مشورت مكن با بخيل كه مانع مي شود تو را از رسيدن به غايت مقصودخود و مشورت مكن با كسي كه حرص دنيا داشته باشد كه زينت مي دهد براى تو هر راى را كه بدتر است .

بقیه در ادامه مطلب

از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : هر قومى كه در مجلسى جمع شوند و خدا را ياد نكنند آن مجلس بر ايشان حسرت خواهد بود در روز قيامت .
حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه ياد ما كردن ياد خداست و ياد دشمن ما كردن از ياد شيطان است .
از حضرت صادق منقول است كه : حق تعالى را ملكى چند هست كه ايشان مى گردند در زمين هرگاه مى گذرند بر جماعتى كه ياد محمد و آل محمد مى كنند به يكديگر مى گويند بايستيد كه مطلب خود را يافتيم پس مى نشينند و با ايشان شريك مى شوند در آن امر ، پس چون ايشان برخيزند اگر بيمار شوند به عيادت ايشان مى روند و اگر بميرند به جنازه ايشان حاضر مى شوند و اگر غايب شوند جستجوى ايشان مى كنند.
در حديث ديگر فرمود ملائكه كه در آسمان هايند نظر مى كنند به سوى يك و دو و سه از شيعيان كه فضيلت آل محمد را ذكر مى كنند پس به يكديگر مى گويند كه نمى بينند اين جماعت را با كمى ايشان و بسيارى دشمنان ايشان فضيلت آل محمد را ذكر مى كنند پس طايفه ديگر از ملائكه در جواب ايشان مى گويند كه اين فضل خدا است به هركه مى خواهد مى دهد و خدا صاحب فضل بزرگ است .

بقیه در ادامه مطلب

از حضرت رسول (ص) منقول است كه : مبادرت كنيد به سوى باغ هاى بهشت ، پرسيدند كه كدام است باغ هاى بهشت؟ فرمود كه حلقه ها و مجمع هاى كه ياد خدا در آن كنند و حضرت اميرالمومنين عليه السلام فرمود كه در همه جا خدا را ياد كنيد كه او با شما است .
در حديث معتبر منقول است كه : حضرت رسول (ص) از هيچ مجلسى برنمى خواستند هرچند اندكى نشسته باشند تا آن كه بيست و پنج مرتبه استغفار مى كردند.
در احاديث معتبره منقول است كه از رسول خدا (ص) كه ياد كننده خدا در ميان غافلان مانند كسى است كه جهاد كند در راه خدا در هنگام گريختن ديگران و چنين كسى ثواب او بهشت است .
در حديث صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : هر مجلسى كه در آن جمع شود نيكوكاران و بدكاران و برخيزند و ياد خدا در آن مجلس نكرده باشند آن مجلس در قيامت باعث حسرت و ندامت ايشان خواهد بود.
از حضرت رسول (ص) منقول است كه : هر گروهى كه در مجلسى جمع شوند و در آن مجلس ياد خدا نكنند و صلوات بر پيغمبر خود نفرستند آن مجلس حسرت و وبال است بر ايشان در روز قيامت .

بقیه در ادامه مطلب

از حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم منقول است كه نيكو مجاورت كن با كسى كه با تو مجاورت كند تا مومن باشى و نيكو مصاحبت كن با مصاحبان خود تا مسلمان باشى و از مفضل منقول است كه به خدمت حضرت صادق عليه السّلام رفتم فرمود كه كى مصاحب تو بود در راه؟ گفتم كه شخصى از برادران مومن ، فرمود كه چه شد؟ گفتم كه تا داخل مدينه شده ام جايش را نمى دانم. فرمود كه مگر نمى دانى كه كسى كه چهل گام با كسى مصاحبت كرد حق تعالى از حق او سوال مى كند در قيامت ؟
از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقول است كه همين عيب بس است آدمى را كه از عيب مردم چيزى بيند كه از خود چشم پوشد و مردم را سرزنش كند بر چيزى كه خود ترك آن نتوان كرد و آزار كند همنشين خواد را به چيزى كه نفعى به او ندهد.
حضرت امام محمد باقر عليه السّلام فرمود كه مردم يا مومنند يا جاهل پس مومن را آزار نبايد كرد و با جاهل بيخردى نبايد كرد و اگر نه مثل او خواهى بود.
از حضرت صادق منقول است كه از من نيست كسى كه نيكو مصاحبت نكند با مصاحبان خود و نيكو رفاقت نكند با رفيقان خود و نيكو نمك خوارگى نكند با كسى كه با او مهربانى كند.
از حضرت امام محمد باقر (عليه السّلام )منقول است كه با منافق به زبان خوش سازگار بكن و محبت قلبى خود را خالص گردان براى مومنان و اگر يهودى با تو همنشينى كند نيكو مجالست كن با او.
حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود مهربانى كن با مردم تا تو را دوست دارند.

بقیه در ادامه مطلب